Ik ben een amateur, op o zo vele vlakken.
Als hobby had ik vroeger tekenen. Boeken, blaadjes en schriften tekende ik vol. Aan het einde van mijn middelbaar dacht ik naïef dat ik daarom misschien een kunstopleiding kon volgen. Ik heb toen toch maar een andere piste gekozen.
Ik teken niet meer.
Van opleiding ben ik onder andere acteur-regisseur. Drie jaar part-time pendelen, werken, studeren en samenwonen combineren. Doorzetten en achteraf genieten. Niet dat ik daar verder wat mee aangevangen heb. Het kwam op mijn pad, was leuk om te doen, maar daarna kwam ik toch terecht op een andere piste.
Ik acteer niet meer.
Acht jaar geleden ontdekte ik bloggen. Verschillende domeinen, lay-outs, onderwerpen, gemoedswisselingen, perikelen, linkliefdes en schrijfstijlen passeerden vijf jaar lang de revue. Ik ging naar blogevents, blogfeestjes, bloghuwelijken en blogawards.
Ik blog niet meer.
Ik heb nog niet zo lang geleden geflirt met fotografie. Nikontoestel gekocht, Photoshop, Aperture en Lightroom een tijdlang dagelijks gebruikt, Flickr volgegooid met gesatureerde beelden met een vaak overdreven vignettering en met overgave fotoprojecten uitgewerkt.
Ik fotografeer niet meer.
Er was ook vogels kweken. Lezen. Tuinieren. Onlangs nog koken. Ik doe het, niet te lang, niet teveel in de diepte en zonder schijnbaar vervolg. Ogenschijnlijk vrijblijvend.
Ik stel me de vraag of er hier sprake is van een acuut gebrek aan focus? Anderen zijn blijven tekenen, acteren, bloggen en fotograferen, vaak met succes.
Of moet ik spreken van een gave om in zowat alles geïnteresseerd te zijn? Heb ik een open blik en een breed gezichtsveld door die uiteenlopende pistes?
Na 36 jaar vraag ik me af of ik verder had gestaan, had ik wél gefocust, had ik wél gekozen.
De onderliggende vraag die me écht bezighoudt is echter: hoe lang zal het duren voor ik weer een andere piste insla en “iets anders graag doe”? Moet ik er niet eens een gedacht van maken en dit 36 jaar lang verder zetten, wat ‘dit’ dan ook moge zijn? Is het tijd de mantel van amateur van me af te schudden en professioneel te worden?
Ik zal het u laten weten als ik een andere piste pak.
Het is confronterend dat ik uitermate hard heb moeten focussen om tot een quasi-einde te komen van deze blogpost.
